Ta strona została uwierzytelniona.
W GROBOWCU.
Nad mą minioną przeszłością grób stoi —
I Aniół biały niewinności mojéj
Śpi u grobowca, a dawne wspomnienia,
Jak lampy palą się wśród grobów cienia. —
I nikt, nikt z ludzi ciemnéj tajemnicy
Grobu nie ujrzy — oprócz ciebie jednéj,
Coś trochę szczęścia dała duszy biednéj.
Podaj mi rękę — po schodach ciemnicy
Idźmy przez pleśnie i przez nić pajęczą;
A jeźli w drodze pod nogą zajęczą,
Zasyczą dawne grzechy, jako gady —
To nie odwracaj wtedy twarzy bladéj;
