ra z siedmiu głów żmii upadała pod nogi jéj bohatyra; czwartego dnia żmija została pokonana, straciwszy ostatnią siódmą głowę. W ówczas młodzieniec odwiózł królewnę jéj rodzicom, ożenił się z nią i wziął w posagu królestwo; żeby zaś nowa żmija kiedy nieprzyszła od morza, granice swego państwa obwiódł wysokim wałem, którego szczątki do dziś dnia noszą zazwę wałów żmijowych.
W kozaczyznie był hetman Żmija, chrobry i wielki wojak; w jednéj z wypraw swoich poznał bardzo ładną Laszkę i ożenił się z nią; a chcąc odtąd żyć z żoną, postanowił kraj własny obwarować od napadów sąsiedzkich; dla tego podzielił kraj na 10 pułków, a w każdym pułku kazał na granicy zbudować dziesięć zamków; tak, aby wszystkie sto, stanowiły jednę prawie ścianę. Prace te jednak zaledwo w części przyprowadzono do skutku; gdyż żona Żmii nie kochając męża swego, dała o wszystkiém wiedzieć swoim braciom, którzy najechawszy królestwo Żmii, ogniem i mieczem je zniszczyli; a samego Żmiję schwytawszy rozsiekali, i wszędzie, gdzie tylko były wały usypane z jego rozkazu, po kawałku trupa powieszono, i odtąd wały te zowią zmijowémi wałami.
Przybysław, rycerz jeden herbu Śrzeniawa mieszkał na górze, którą zowią Koniuszą, pod samemi Proszowicami, a temu się takowy przypadek trafił: Miał konia, którego, że był w biedzie, sprzedał Węgrzynowi do
_065.png&oldid=1981299){kind=link}