Ta strona została uwierzytelniona.
Żal nam stubarwnej tęczy, co blednie,
Cudownych marzeń, co blask swój tracą;
Lecz ludzie muszą prawdy powszednie
Zdobywać pracą.
Żal nam poezyi w pieśni i czynach,
I bohaterów żal nam pochodu;
Lecz ludzkość musi myśleć o synach
Ginących z głodu.
