Strona:Pisma pośmiertne Franciszka Wiśniowskiego.pdf/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

złość stylu, które w tém tłumaczeniu męskiém wiernie są zachowané, mniej może czytelnikom dozwolą uważać na lekkie gdzie niegdzie skazy niepoprawności lub zaniedbania. Niewiadomo czy jeszcze nie znayduje się więcéj gdzie ukrytych prac Wiśniowskiego, to pewna że niektóré z nich przed śmiercią spalił, a pozostałych nié miał czasu tak wydoskonalić jak żądał. Poezyą uwazał on tylko za zabawę młodości, i za sposób wprawienia się do trudnéj pisania sztuki; lecz w swojej głowie myślącej, zbierał on bogate zapasy do dzieł ważnych prozą, które mniemał że nie mogą być dojrzałé, chyba pisané po czterdziestym roku życia, na któryto wiek sobie je zachowywał, i do którego niestety! nie doszedł.

Konstanty Piotrowski.