Strona:Pisma krytyczne (France).djvu/162

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Czyż to nie piękne i wspaniałe, czyż można lepiej wydobyć poezyę z powszedniej rzeczywistości? A zauważmy przytem, jak wiersz Baudelaire’owski jest tradycyjnie klasyczny, bogaty. Co do mnie, nie zgodzę się nigdy na to, by widzieć w tym poecie sprawcę wszystkich nieszczęść, trapiących naszą poezyę współczesną. Myśli Baudelairea zawierają dość zepsucia, a przewrotność etyczna skaziła większą część jego dzieła. Przyznam również, że nastrój Baudelaire’owski jest wstrętny, ale »Kwiaty grzechu« teraz i zawsze będą zachwycały każdego, kogo wzruszają świetlane obrazy, zaklęte w rytmach wiersza. Baudelaire był człowiekiem obrzydliwym, ale jest poetą, i przez to jest boski.