Ta strona została przepisana.
Z świetlaną pieśnią.
I.
Z świetlaną pieśnią przy arfy brzmieniu
Obszedłbym świat ten cały,
I najlepszemu na cześć plemieniu
Pieśni by moje brzmiały!
Potém nad Ren ku twemu domowi
Szedłbym w struny ugodzić,
O méj miłości twemu duchowi,
O wiośnie wieść zawodzić!
Serce owiónie Ren świeżem tchnieniem,
I zanucę namiętnie,
Że zasłuchana rzekniesz z westchnieniem:
Jak wieszcz ten nuci smętnie!
Podarek dłoń twa da miłościwie —
Lecz struny by zadrżały,
Czyż mnie już nie znasz? pień co życzliwie
Dla ciebie, luba, brzmiały?...
