Strona:Piesni polskie i ruskie ludu galicyjskiego.djvu/058

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

uwagę osobliwy układ i tok oryginalny. Mają przytém charakter prawdziwie męskich pieśni, to jest śpiéwanych przed słuchającą obecnością, do któréj się śpiéwak odwołuje: z tąd ów początek:
Czy czuły wy, dobri lude, tak u nowynoczku, albo o takoj nowyni etc. Niektóre okrucieństwa sławnéj i strasznéj pamięci u bab i żydów starosty Kaniowskiego upowszechniły się także w pieśniach. Gdzie, kiedy, i przez kogo powstały, trudnoby było oznaczyć, często przecież opowiadane zdarzenia lub wymienione osoby na to naprowadzają. Rzadko kiedy śpiéwak wspomina o sobie jak to widzimy w pieśni pod liczbą 22. BB. która się kończy:

totu tobi śpiwanoczku sestryczka składała,
szoby brata Stefanoczka ta nezabuwała.

Czuła pamiątka rodzeńskiego przywiązania —
Najstarsze zdają się być te, w których jest wzmianka o Turkach i Tatarach. Godna iest uwagi, że takie pieśni zupełnie mają tok pieśni serbskich, jak n. p. pieśni pod liczbami 7 i 15 BB. Ostatnia jest jak gdyby z serbskiego tłómaczona.
Kończę na tém, powtarzając, że jakkolwiek zbiór ten jest niedokładny, sądzę przecież, iż dodając zwłaszcza muzykę do wielu pieśni, nie małą czynię przysługę literaturze i umiejętności sławiańskiéj. Zaginie ten zbiór, gdy doskonalszy powstanie. Życzę tego z całéj duszy, wołając tylko: oby ten chram narodowy od wiecznéj zagłady zachowany został!

Pisałem we Lwowie dnia 28 Września 1831.

Wacław z Oleska.