Strona:Pieśni Kabira.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

welon i całem ciałem iść na Jego spotkanie.
Moje oczy święcić muszą święto świeczników miłości.
Kabir powiada: „Słuchaj mnie, o przyjacielu! Kto kocha, ten pojmuje. Jeśli nie odczuwasz tęsknoty miłosnej za Twym Najdroższym, napróżno stroisz twe ciało, napróżno powieki maścisz wonnemi maściami“.