Ta strona została uwierzytelniona.
LXXVII
O moje serce! Pójdziemy do kraju, kędy mieszka Najdroższy, Najukochańszy, Zachwycający. —
Tam bez sznura dzban do studni rzucony napełnia się Miłością.
Tam chmury nie przysłaniają nieba,
A jednak deszcz ulewny spływa na ziemię.
O duszo moja! Nie siedź u proga, ale kąp się w powodzi jej ulewy przedziwnej.
