Kapłani perscy byli bardzo zazdrośni o przywileje swoich rodów kapłańskich i surowo prześladowali niepowołanych, którzy ośmielili się dokonać jakiegoś obrzędu kapłańskiego. Każdy obrządek, wykonany przez laika, uważany był za grzech śmiertelny, a ten, co go się dopuścił, bywał karany śmiercią.
Rzecz prosta, że kapłani takiej religji, jak perska, która przedewszystkiem nakazywała czcić Ahura Mazdę pracą kulturalną i sama była bodźcem życiotwórczym, nie byli ascetami. Głoszone przez nich zasady nie sprzeciwiały się wcale posiadaniu przez nich dóbr doczesnych, a z pośrednich wzmianek o tekstach świętych można wnosić, że kapłani ci nie gardzili dostatkiem. Otrzymywali oni dary od wyznawców swojej religji, a liczne kary, nakładane na wiernych, jako pokuty za różne wykroczenia, płynęły do świątyń i stawały się, przynajmniej w części, własnością kapłanów. Awesta wymaga od nich życia pod każdym względem przykładnego. Dążeniem ich ma być osiągnięcie mądrości i doskonałości moralnej. W jednej z rozmów, prowadzo-
Strona:Paweł Hulka - Twórca religii Iranu Zaratustra i jego nauka.djvu/68
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.