Wystąpił problem z korektą tej strony.
DOM
BIAŁY,[1]
POWIEŚĆ
K. PAWŁA KOKA. (KOCK).
TŁUMACZYŁ Z FRANCUZKIEGO
JÓZEF KRASZEWSKI.
Niegdyś to było duchów co niemiara!
W każdej wioseczce wieszczków pytano się rady,
Swoje widmo miéwała każda baszta stara.
A na wieczorne starzy zszedłszy się biesiady,
Iląż bajkami dzieciom spać nie dali.
Delil. (Wiejski człowiek).
TOM PIERWSZY.
WILNO.
NAKŁAD I DRUK T. GLUCKSBERGA.
1833
- ↑
Brak strony tytułowej w tym egzemplarzu perwszego tomu; została utworzona przez Wikiźródła w oparciu o stronę tytułową drugiego tomu.
