Strona:Pastorałki i kolędy z melodyjami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane (Mioduszewski).djvu/088

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


By nas piekła pozbawił,
A w niebieskich postawił
Pałacach, pałacach.

Pasterze w podziwieniu stają,
Tryumfu przyczynę badają:
Co się nowego dzieje,
Że tak światłość jaśnieje,
Nie wiedząc, nie wiedząc.

Że to Bóg, gdy się dowiedzieli,
Swej trzody w polu odbieżeli,
Spiesząc na powitanie,
Do Betleemskiej stajnie
Dzieciątka, dzieciątka.

Niebieskiem światłem oświeceni,
Pokornie przed nim uniżeni,
Bogiem go być prawdziwym,
Sercem z afektem żywym
Wyznają, wyznają.

I które mieli z sobą dary,
Dzieciątku dają za ofiary:
Przyjmij o narodzony!
Nas i dar przyniesiony,
Z ochotą, z ochotą.

A potem Maryi cześć dają,
Za matkę Boską ją przyznają,
I z ojcem domniemanym,
Józefem mianowanym,
Serdecznie, serdecznie.


KOLĘDA 93.



{
\relative g 
\clef tenor 
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key f \major
\time 3/4
\repeat volta 2 {
f8 c f4 g | a2 g4 | a8 g a4 bes | g2 g4 | g8 a bes4 bes | bes2 g4 | a f e | f2 r4
}
g2 g4 | a4 g2 | c2 e4 | g8 e c2 | g2 g4 | a4 g2 | c2 e4 | g8 e c2 |
f8 c f4 g | a2 g4 | a8 g a4 bes | g2 g4 | g8 a bes4 bes | bes2 g4 | a f e | f2 r4
\bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Trzej Kró -- lo -- wie ja -- dą 
z_kró -- lew -- ską pa -- ra -- dą,
z_da -- le -- kiej kra -- i -- ny 
do Dzie -- ci -- ny;
Wa -- ra chło -- py od tej szo -- o -- py,
bież -- cie wprzó -- dy do swej trzo -- o  -- dy, 
bo Kró -- lo -- wie da -- ry wio -- zą na o -- fia -- ry,
nie -- mow -- lę -- ciu Bo -- gu; już są w_pro -- gu.
}
}
\addlyrics { \small {
Wio -- zą mir -- rę z_Sa -- by, 
ka -- dzi -- dło z_A -- ra -- by,
Zło -- to od Mon -- go -- ła, 
dań dla Kró -- la.
}
}
\layout {
  indent = #0
  line-width = #150
}
\midi {
\tempo 4 = 140 
}


Trzej Królowie jadą z królewską paradą,
Z dalekiej krainy do Dzieciny;
Wiozą mirrę z Saby, kadzidło z Araby,
Złoto od Mongoła, dań dla Króla.
Wara chłopy od tej szopy,
Bieżcie wprzódy do swej trzody,
Bo Królowie dary wiozą na ofiary,
Niemowlęciu Bogu; już są w progu.

Gdy przyszli do Pana, padli na kolana,
Złożyli korony na ukłony;
I oddali dary aż się Józef stary
Zadziwił bez miary z tej ofiary,
Józef powie: dość Królowie
Na tym złocie przy ochocie.