Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/404

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nius: Trzeba się poddać całkowicie wyrokom soborów w artykułach wiary; ale co się tyczy osób i ich pism, cenzura nie ma takiej samej mocy, ponieważ niema człowieka któryby się nie mógł omylić. Dlatego też Jego Wielebność Arcybiskup Tuluzy wysnuł to prawidło z listów dwóch wielkich papieży, św. Leona i Pelagiusza II: Iż właściwym przedmiotem soborów jest wiara, i że wszystko co się tam rozstrzyga poza wiarą, może być przedmiotem nowych rozstrząsań i badań; natomiast tego co orzeczono w kwestyach wiary nie należy już rozpatrywać, ponieważ, jak mówi Tertulian, jedynie zasada wiary jest niezmienna i nieodwołalna.
Stąd pochodzi, iż, podczas gdy nigdy nie zdarzyło się aby powszechne i prawnie zebrane sobory były w sprzeczności z sobą co do artykułów wiary: ponieważ, jak powiada arcybiskup Tuluzy, nie wolno nawet rozstrząsać drugi raz tego co raz postanowiono w przedmiocie wiary; też same sobory bywały niekiedy sprzeczne co do punktów faktycznych, tam gdzie chodziło o rozumienie myśli jakiegoś autora: ponieważ, jak znowuż powiada arcybiskup Tuluzy za papieżami których cytuje, wszystko co się rozstrzyga na soborach poza wiarą może być na nowo rozpatrywane i badane. Tak np. IV-ty i V-ty sobór zdają się