Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/131

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mimo to, w ten sposób, pag. 704: W jakiej okoliczności mnich może zdjąć habit nie podpadając klątwie? Przytaczają ich kilka, między innemi tę: jeżeli go zdejmuje dla jakiejś haniebnej przyczyny, jak aby iść kraść albo aby iść incognito do miejsca rozpusty, z zamiarem rychłego wdziania go z powrotem[1]. Jasnem bowiem jest, że bulle nie mówią o tych wypadkach.
Zaledwie mogłem uwierzyć, poprosiłem tedy Ojca, aby mi pokazał to w oryginale, i ujrzałem, że rozdział, w którym znajdują się te słowa, nosi tytuł: Praktyka wedle szkoły Towarzystwa Jezusowego Praxis ex Societatis Jesu schola, i ujrzałem te słowa: Si habitum dimitat ut furetur occulte, vel fornicetur. I pokazał mi to samo u Diany w tych słowach: Ut eat incognitus ad lunapar[2].
— I czem się dzieje, Ojcze, iż zwolnili ich od klątwy w tych wypadkach?

— Nie rozumiesz? rzekł. Nie widzisz, jakiem zgorszeniem byłoby przyłapać mnicha w tym stanie w habicie zakonnym? Czy nie słyszałeś jak odpowiedziano na pierwszą bullę Contra sollicitantes? i w jaki sposób nasi 24, również w rozdziale Szkoły naszego To-

  1. Dosłowny tekst Eskobara brzmi: Vel si ad turpem causam, verbi gratia, ut furetur occulte, vel fornicetur, illum dimittat mox reassumpturus.
  2. Aby iść niepoznany do domu rozpusty.