Strona:Pan Obrażalski.djvu/17

 Stach. Teraz ja! oddawaj mi Zosieńkę!
 Zygmuś. (sadza Zosię) Niechaj wpierw odpocznie..
 Stach. Naturalnie! Naturalnie! Ach Julku, Julku, czemuś ty taki obrażliwy!.. Tańczylibyśmy we dwie pary, moglibyśmy nawet i mazura zatańczyć..
 Zosia. Pójdę po Juleczka..
 Stach. Już pewnie zasnął w samotności, wreszcie obraziłby się zaraz i zepsułby nam zabawę...
 Marysia. (wchodzi z tacą) Proszę na podwieczorek. Stół postawimy na miejsce, krzesełka, też, a potem to się znowu przestawi.
 Zosia. Ach! ciastka!
 Zygmuś. I czekolada...
 Stach. Ciastka piekła mamusia... Muszą być dobre...
 Marysia. Panicz zawoła, jak trzeba będzie sprzątnąć...
 Stach. Dobrze, Marysiu... Siadajmy i zajadajmy.. (Marysia wychodzi)
 Zygmuś. Patrzcie, — jest i filiżanka czekolady dla Julka..
 Stach. Nie wiedziałem, że nie przyjdzie...
 Zosia. (siedzi pochylona nad filiżanką Zygmuś też i nie piją)
 Stach. Czemu nie pijecie?
 Zosia. (wybucha płaczem) Nie chcę! Nie