Strona:PWM Wieniawski Henryk 1.jpg

Wieniawski Henryk, *10 VII 1835 Lublin, †31 III 1880 Moskwa, pol. skrzypek i kompozytor. Początkowo gry na skrz. uczył się u S. Serwaczyńskiego i J. Hornziela w Lublinie. 1843 wyjechał do Paryża, aby studiować w konserw. pod kier. L.J. Massarta. 1846 uzyskał Premier Prix jako najmłodszy laureat w klasie skrzypiec. 30 I 1848 zadebiutował jako wirtuoz w Sali Saxa; akompaniował jego wuj E. Wolff. Wkrótce potem wyjechał na koncerty do Petersburga, występował na dworze carskim i w salonach arystokracji. Spotkał tam H. Vieuxtempsa, który wyrażał się z najwyższym uznaniem o jego grze. Występował też w miastach nadbałtyckich (Helsinki, Tallin, Dorpat, Ryga, Mitawa) i w Wilnie, gdzie spotkał się z S. Moniuszką. 1849 dał się poznać w Niemczech (m.in. Hamburg, Berlin, Lipsk, Weimar). W Dreźnie był gościem K. Lipińskiego, z którym grywał na wieczorach kam. Po powrocie do Paryża W. odbył roczny kurs harm. w klasie H. Colleta, uzyskując gł. wyróżnienie w VI 1850.
Wkrótce zaczął występować ze swoim bratem Józefem, który także studiował w konserw. paryskim. Ich koncerty spotkały się z przychylną opinią krytyków, m.in. H. Berlioza i H.L. Blancharda. Na pocz. 1851 bracia Wieniawscy wyruszyli w wielkie tournée po Rosji, które poprzedzili występami w Warszawie i Lublinie. Odwiedzili wiele ros. miast (m.in. Petersburg, Twer, Moskwa, Odessa, Krzemieńczuk, Połtawa, Charków,