Strona:PWM Rudziński Witold 1.jpg

Rudziński Witold, *14 III 1913 Siebież (Rosja), †29 II 2004 Warszawa, pol. kompozytor, teoretyk i pedagog. 1931–37 studiował w konserw. w Wilnie komp. u T. Szeligowskiego i fort. u S. Szpinalskiego. 1936 uzyskał stopień mgra filologii słow. na Uniw. Stefana Batorego w Wilnie. 1938–39 przebywał w Paryżu, studiując komp. u N. Boulanger i Ch. Koechlina oraz chorał greg. w Inst. Grégorien. 1939–42 wykładał w konserw. wileńskim, potem był organistą w Wilnie i w Niemenczynie. Jesienią 1943 przedostał się do Warszawy, gdzie przebywał do końca wojny. 1945–47 wykładowca w konserw. i dyrektor Państw. Szkoły Umuzykalniającej Lud. Instytutu Muz. w Łodzi. 1947–48 dyr. departamentu muzyki w MKiS, 1948–49 dyr. artyst. Opery i Filharmonii Warsz.; ponadto 1945–54 dyr. działu muz. w wydawnictwie Czytelnik, 1950–56 red. naczelny miesięcznika „Muzyka”, 1950–51 prezes ZKP. Od 1957 pracował w PWSM (od 1979 Akad. Muz.) w Warszawie, tamże 1966 prof. nadzwycz., 1983 prof. zwycz.; 1966–69 był prorektorem tej uczelni, 1967–81 kier. Katedry Teorii Muz., 1969–84 kier. Międzyuczelnianego Studium Doktoranckiego; pod jego kier. powstało 19 prac magisterskich i 4 doktorskie. 1983 przeszedł na emeryturę. 1998 otrzymał doktorat h.c. Akademii Muz. w Warszawie. 14-15 marca 2003 z okazji rocznicy urodzin odbyła się w Akademii Muz. w Warszawie sesja nauk. i koncert kompoz. R.
Odznaczenia: 1955 Krzyż Ofic., 1960 Krzyż Komand. Orderu Odrodz. Polski, 1984 Medal 40-lecia PRL, 1988 Sztandar Pracy II klasy; odznaki: 1980 Zasłużony Działacz Kultury, 1984 Zasłużony Nauczyciel PRL. Laureat 1. wyróżnienia specjalnego na Konkursie im. ks.