Strona:PWM Regamey Konstanty 3.jpg

obozie pod Hamburgiem, skąd jako obywatel szwajc. został zwolniony i w XI 1944 przybył do Lozanny.
W IV 1945 K. R. został zatrudniony na uniw. w Lozannie, także na uniw. we Fryburgu od 1946 jako prof. nadzwyczajny lingwistyki ogólnej; w Lozannie najpierw był lektorem języka ros. i języków orientalnych, od 1949 wykładał o językach i cywilizacji słow. i orientalnej, od 1957 prof. zwyczajny. W III 1947 przyjechał do Krakowa, był obecny na prawykonaniu wersji ork. Pieśni perskich. Nie porzucając twórczości kompoz. (Kwartet smyczkowy, Wariacje i temat) K. R. poświęcił się pracy badawczej w dziedzinie filologii orientalnej i sanskrytu, 1949–50 wygłaszał wykłady w Indiach i Egipcie, był delegatem na XXII Międzynarodowy Kongres Orientalistów w Istambule. 1954–62 był wraz z P. Meylanem red. pisma „Feuilles Musicales”; należał do Société Linguistique w Paryżu. 1955 na festiwalu w Donaueschingen odbyło się prawyk. Pięciu etiud, które dzięki oryginalności brzmienia i wirtuozerii wok. należą do jego najbardziej cenionych utworów. 1956 był jednym z inicjatorów programu zbliżenia kultur Wschodu i Zachodu (UNESCO); przebywał w Nowym Delhi, gdzie spotkał się z Dalaj Lamą. 1959 podjął pracę nad operą Don Robott, której nie ukończył.
W 1962 odbył tournée koncert. ze skrzypaczką Anne-Marie Gründer po Związku Radz. Po powrocie skomponował Pięć poematów Jeana Tardieu na chór a capp., uznanych przez krytykę za utwór bliski estetyce W. Lutosławskiego, których prawykonanie na Międzynarod. Festiwalu Muzyki Współcz. „Warszawska Jesień” 1964 przyniosło mu spektakularny sukces. 1963–68 był prezesem Assoc. des