Strona:PWM Radziwiłł Maciej 2.jpg

Libr. do Agatki (jedynej zach. w całości opery skomponowanej dla scen magnackich) ma charakter sielankowy: na tle wątku miłosnego poruszane są sprawy społ. (relacja dobry pan — poddani). Tekst wyróżnia się wśród in. librett z tego okresu, gdyż jest w całości wierszowany, zarówno w partiach śpiewanych (przewaga 8-zgłoskowca), jak i mówionych (przewaga 13-zgłoskowca). Autor sprawnie posługuje się środkami dramaturgicznymi (m.in. lapidarność dialogów), wprowadzając wielowątkową akcję z elementami kom. (rubaszny humor Walentego) oraz zróżnicowany język (postacie z ludu mazurzą, np. sentymentalno-sielankowa piosenka Agatki Biedne ptasęta, biedne pisklęta).
Po przeniesieniu się do Wilna (1788) R. komponował utwory ork., kam. i fortepianowe, w tym 3-cz. Divertimento D-dur o rozbudowanej obsadzie instr. (fg., rogi), 3-cz. Serenadę B-dur w stylu wczesnoklas., polonezy ork., m.in. La chasse (z kl. i rogami myśliwskimi) o charakterze programowo-ilustracyjnym (gonitwa, szczekanie psów, strzały).