Ta strona została uwierzytelniona.
podczas II wojny świat. Zapewne tłoczył także różne utwory własne i in. kompozytorów, jak msze, motety, arie, duety i oratoria, których rękopisy i druki miał zamiar sprzedać w 1733 wraz z nową „od siebie wynalezioną drukarnią do not”. 1 IX 1773 E. zrezygnował ze stanowiska kapelmistrza katedry warsz. Wzmianka w „Gazecie Warsz.” z 14 II 1776 informuje o przeniesieniu drukarni na ul. Kamienne Schodki do kamienicy Wędrychowskiej oraz o wydaniu dwunastu „nowych tańców polskich redutowych na klawicymbał”, ponadto zawiera zapowiedź ukazania się nast. dwunastu tańców. Z tak skąpych danych można wnioskować, że drukarnia działała raczej sporadycznie, będąc pionierskim przedsięwzięciem jednego człowieka.
