Dąbrowski Florian, †2 V 1913[1] Rosko (woj. poznańskie), pol. kompozytor, pedagog i działacz muz. Studiował w Miejskim Konserw. Muzycznym w Bydgoszczy (1930–39) u S.B. Poradowskiego (teoria) i E. Rezlera (fort.). 1948 uzyskał dyplom z komp. w klasie S.B. Poradowskiego w PWSM w Poznaniu. 1945 zorganizował średnią szkołę muz. w Bydgoszczy i do 1951 uczył w niej przedmiotów teoret.; był współorganizatorem Państw. Filharmonii w Bydgoszczy. 1951–54 rektor i wykładowca PWSM w Sopocie, od 1954 wykłada teorię i komp. w PWSM w Poznaniu (1961–64 prorektor, od 1973 — prof.). Prowadził aktywną działalność związkową (m.in. 1969–75 wiceprezes Zarządu Głównego ZKP). Był współtwórcą i wielokrotnym organizatorem i przewodn. komisji repertuarowej Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna”; uczestniczył w jury wielu konkursów muz. (m.in. konkursu kompoz. im. H. Wieniawskiego w Poznaniu). Recenzent i publicysta muz. czasopism „Arkona”, „Gazeta Pomorska”, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, „Nowy Tor”, „Pomorze”, „Ziemia Pomorska”, „Słowo Powszechne”, „Pro Sinfonica” (zesz.), „Nurt”, „Ruch Muzyczny”, jest członkiem kolegium red. serii wyd. «Res Facta». Otrzymał wiele nagród muz., m.in. na Konkursie Kompoz. ZKP 1947 za Suitę kujawską i 1949 za kantatę Odejście Fryderyka, na Festiwalu Teatrów Polski Północnej 1963 za muzykę do Nocy listopadowej S. Wyspiańskiego, ponadto 1967, 1975 i 1980 — nagr. MKiS I st. (1980 — za szczeg. osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej), 1979 — nagr.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – *2 V 1913.
