Ta strona została uwierzytelniona.
| ||
14 VI — | wymiana lektur między Mickiewiczem a Ch. | |
25 VI — | spotkanie z A. Mickiewiczem u Niemcewicza | |
28 VII — | przyjeżdża do Marienbadu (Mariánské Láznĕ) na spotkanie z Wodzińskimi | |
8 IX — | w Dreźnie wpisuje M. Wodzińskiej do sztambucha pieśń Pierścień | |
9 IX — | oświadcza się o rękę 17-letniej M. Wodzińskiej i zostaje przyjęty, pod warunkiem dbania o zdrowie; narzeczeństwo jest potajemne; Maria wykonuje akwarelą szkice portretowe Ch., jeden z nich posyła (w litografii) rodzicom Ch.; Ch. wpisuje do jej sztambucha 2 pierwsze Etiudy z op. 25 | |
11-13 IX — | w Lipsku spotyka się z R. Schumannem i jego kręgiem | |
— | R. Schumann: „Gdyby samowładny, potężny monarcha Północy wiedział, jak niebezpieczny wróg grozi mu w dziełach Ch., w pełnych prostoty melodiach mazurków, zakazałby pewnie tej muzyki. Dzieła Ch. to ukryte wśród kwiecia armaty” | |
14 IX — | T. Wodzińska do Ch.: „błogosławię Cię z duszy, jako kochająca Cię m[atka]... zważ, że to jest czas próby” | |
15 IX — | Ludwika Ch. na zlecenie brata sporządza odpisy 7 pieśni i Lenta (WN 37), nast. wysyła je M. Wodzińskiej (album „Maria”) | |
X — | w drodze do Paryża spotyka się w Kassel z L. Spohrem a we Frankfurcie n. Menem z K. Lipińskim | |
— | w Paryżu zmienia adres: rue Chaussée d’Antin 38 (do XI 1838); wśród uczennic ks. Peruzzi (do 1844?), z którą chętnie grywał na 4 ręce i 2 fort. | |
po 24 X — | u hrabiny d’Agoult spotyka George Sand (32 lata); do F. Hillera: „cóż za antypatyczna kobieta!” | |
5 XI — | G. Sand (wraz z Lisztem i hr. d’Agoult) na wieczorze muzycznym u Ch. | |
10 XI — | Mickiewicz na wieczorze muzycznym u Ch. | |
13 XII — | do J. Brzowskiego: „dziś mam [...] u siebie [...] Panią Sand, przy tym Liszt gra, Nourrit śpiewa” | |
21 XII — | Ch. świadkiem na ślubie J. Matuszyńskiego | |
24 XII — | Ch. z Mickiewiczem i Niemcewiczem na wilii u E. Januszkiewicza: „stary Julian [...] opowiadał nam, dzieciakom, czasy czteroletniego sejmu. Nieporównany Ch. grał, śpiewał, improwizował” |