W III 1904 zmarła żona Ż.; w tym samym roku, wspólnie ze śpiewakiem A. Bandrowskim, zaczął Ż. obmyślać koncepcję nowej opery — Starej baśni wg J.I. Kraszewskiego. Dzieło ukończone z pocz. 1906 zostało wyst. we Lwowie 14 III 1907 z A. Bandrowskim w roli Domana, odnosząc wielki sukces; jego powtórzenia w Krakowie wpisały się w obchody 70. rocznicy urodzin kompozytora; w tymże r. poślubił Ż. Teklę Symonowicz (1838–1935). Z tych lat pochodzi jedno z najwybitn. dzieł Ż. — Kwartet fortepianowy c-moll. 15 VII 1910, z okazji odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, uroczyście wznowiono jego operę Konrad Wallenrod.
Śmierć synów — Edwarda (1910) i Stanisława (1914), podeszły wiek i trudne lata wojenne nie przerwały aktywności Ż. W 1912 otrzymał II nagr. na konkursie ogłoszonym przez Filh. Warszawską za II Symfonię, a w 75. rocznicę urodzin — tytuł honor. obywatela m. Krakowa. Udało mu się podtrzymać działalność Konserwatorium podczas wojny, pomimo czterokrotnego spadku liczby uczniów i grona pedag., oraz konieczności przeniesienia insty-
Strona:PWM Żeleński Władysław 8.jpg
Ta strona została uwierzytelniona.
