Strona:PL Zieliński Gustaw - Poezye, tom I.pdf/306

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Lecz, gdzież góra tak wysoką,
Gdzie lecąc, jak dźwięk mej struny,
Mógłbym niebem poić oko,
Deptać orły i pioruny!?...
Bliżej Boga — dalej ludzi;
Gdziebym ziemskich żądz daleki,
W śnie, którego świat nie zbudzi,
O szczęściu marzył na wieki.
1834 r.