Ta strona została uwierzytelniona.
oczy i oddać się całkowicie wrażeniu tajemniczej i zupełnie przekonywającej muzyki. Czarująca „Snieguroczka“ Rymskiego-Korsakowa kończy się tem, że bohaterka, śpiewając, topnieje w promieniach zakazanego dla niej słońca; tu dzieci i inni naiwni widzowie wytężają wzrok, aby zobaczyć, jak to dziewczyna będzie topnieć — ale widz doświadczony i tu będzie wolał oddać się urokowi muzyki, rezygnując z niemożliwego świadectwa oczu.
