Strona:PL Z obcego Parnasu (antologia).djvu/102

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

∗                ∗

Utopię duszę znękaną
Śród białéj lilii kielicha;
Lilia piosenkę wiośnianą
O lubéj méj zabrzmi scicha,

Piosenkę, coby wstrząsała
Jak pocałunek cudowny,
Który mi luba ma dała
W owéj godzinie czarownéj.