Strona:PL Wyspiański - Protesilas i Laodamia.djvu/20

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
STARA

(podchodzi ku Laodamii, klęka przed nią, ujmuje ją za nogi).

LAODAMIA

Ty mnie posłuszna.

STARA

Ja w domie twoim szafarka
z twej łaski i woli.

LAODAMIA

Przydajęć zagon na roli,
jeno zmilcz. — Sposób, co każę.

STARA

Słucham. Królowa rozkaże
milczeć; choć mi poniewoli,
milczeć będę.

LAODAMIA

Przydajęć zagonów troje,
jeno zmilcz. —
Potrzebna jest mąki miarka
bielutkiej, pszennej, przesianej.

STARA

Jest wiele w spichrzu chowanej.

LAODAMIA

Być musi świeżo zmielona.

STARA

Na żarnach sama jej zmielę.