Strona:PL Wyspiański - Protesilas i Laodamia.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

wróżbitów Apolla chram święty;
każe Achajom wyrocznia,
słów boga słuchają pokorni:
»W gruzach Ilijon zgorze;
wam sława, laur nieśmiertelny;
pierwszy kto w chybkim skoku
przez pomost u czoła statku
Dardanów gleby sięże,
stopami w piasek się wryje —
...... polęże«.
6.  »Dana mu sława najwiętsza
śmiercią i grobem dobyta«
— — — — — — —
Protesilas to słyszy...

(Aojdes pomięszany przerywa, bo od chwili słychać Laodamię, która szepce, jakby rozmawiała z kimś, co jest tuż przy niej).

LAODAMIA

Chocia zabawiasz mię pieszczotą,
zgadłam, myśl tajną w sercu skrywasz —
śmiejący tulisz, nagle oto
zamilkasz, śmiechy zrywasz.
Dopiero życia się zaczęła
snować nić;
jeszcze jej Kloto nie ujęła
z krążla wić.

AOJDES

7.  Protesilas małżonki
słuchać nie skory żalów;
chluba mu piersi rozpala
żądzą gorętszą, niż miłość.