Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/183

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

był Duch. Tutaj ponawiali przysięgę a Duch znowu teraz i dopiero teraz odzywał się z pod sceny (z pod ziemi).
 W scenie zaś, gdzie Hamlet mówi, gdzie należy szukać ciała i trupa zabitego Poloniusza, mówi wyraźnie o schodach prowadzących do galeryi: »A jeśli go tam (to jest w Niebie) nieznajdziecie w tym miesiącu, to poczujecie go w następnym na schodach, prowadzących do galeryi«.
 Przekrój zamku Hamletów. Jedna wielka ściana plastyczna, zmieniająca swój wygląd co chwila zapomocą arrasów i opon, kryjąca i ujawniająca kolejno całą TAJEMNICĘ zamku Hamletów, dekoracyjnie stylowa i architektonicznie jasna, będąca pełnym wyrazem SZTUKI MALARSKIEJ owego wieku, wywodząca swój rodowód od fresków Giotta i fresków Mantegni, od średniowiecznych scen Passyi w katedralnych wielkich tryptykach.
 Architektura, Malarstwo i Dramat w jedność spojone, ujawniające zmysłom widzów, ŚWIATU i DUCHOWI WIEKU POSTAĆ ICH i PIĘTNO.



Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Wyspiański_-_Hamlet.djvu/183&oldid=2278514”