Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/168

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Warto zapisać to, — pisania warte: — —
ze można uśmiech cnót mieć i być w grzechu —
i łotrem, łotrem w Danii być, —

(rzuca książkę o ziemię)

Tu masz twą kartę!
Moja mnie karta — i moje wołanie:

(z ręką u czoła)

»Pamiętaj o mnie«! Wpisałem w tej księdze.
»Pamiętaj«! — Wiary dochowam przysiędze!