Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/125

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
(woła:)

»Cóż to królowej!!«

(teraz zrozumiał, że królowa napój z puhara piła,)
(czego on wprzódy, zmieniając miejsce nie mógł widzieć.)
KRÓL
(nie rusza się z krzesła)
(bystro patrząc w Hamleta)
(głośno)

»Omdlała ze strachu,
widząc cię rannym«.

(chce się tym pytaniem upewnić, że Hamlet jest raniony a więc zatruty)
KRÓLOWA
(u stóp króla powalona)
(krzyczy)

»Nie; — nie! — to ten napój —
Ten napój! — Drogi Hamlecie! Ten napój!
Jestem — otrutą!«

(umiera)
HAMLET
(ze swego miejsca)
(patrząc w króla)
(krzyczy:)

»O podłości! Hola!
Pozamykajcie drzwi!«

STRAŻ
(zatrzasła drzwi wielkie w głębi)