Czemuż nie chcesz o człowiecze!
Wyryć w swéj pamięci,
Tych mąk jakie poniósł Chrystus
Dla nas z własnéj chęci?
Aby mocą swéj ofiary
Ze szatańskich sideł,
Wybawić cię i osłonić
Opieką swych skrzydeł.
Ś. Bonaw. — Filom.
Nabożeństwo Drogi Krzyżowéj zależy na rozpamiętywaniu Męki Chrystusowej w jéj szczegółach, zamkniętych w czternastu Stacyjach, — z których pierwsza rozpoczyna się od skazania na śmierć Chrystusa Pana, a ostatnia kończy się złożeniem Jego Najświętszego Ciała do grobu.
Nader wielkie korzyści spływają na duszę rozmyślającą z pobożném uczuciem mękę Zbawiciela. — Rozpamiętywanie téj gorzkiéj a strasznéj męki było szczególném zajęciem wielu Świętych Ojców Kościoła i wielu innych świętych dusz. Zacząwszy od św. Pawła apostoła wołajacego: »A ja nie daj Boże abym się chlubić miał, jedno w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa« (Galat. IV, 14). I: »Albowiem nie rozumia-
