Strona:PL Wiktor Gomulicki - Wspomnienia niebieskiego mundurka.djvu/090

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

groszy w gotówce za sztukę. To też na ten zbytek pozwalać sobie mogą tylko bogatsi i najwybredniejsi.
Tu objaśnić trzeba, że pióra »woskowane« odznaczają się przedziwną miękkością, a zarazem sprężystością, pozwalającą na wykonywanie najsubtelniejszych kaligraficznych »cugów«. Niezrównaną zaś zaletę pióra »hamburyzowanego« stanowi to, że atrament nigdy z niego »nie spływa«.
Hefajstos zdobywa sobie względy nauczycieli dostarczaniem na katedrę — bezinteresownie rozumie się — piór, doskonale temperowanych, woskowanych i hamburyzowanych.
Zupełnie odrębną kategoryę artystów klasowych przedstawia Olszewski, przezwany, niewiadomo dlaczego, kataryniarzem.
Olszewski-kataryniarz, chłopiec pod innymi względami upośledzony, asinus asinorum, potrzebujący sześciu lat na przeciśnięcie się przez pierwsze dwie klasy — jest najlepszym na całą szkolę i w specyalności swej niezrównanym »piłkarzem«.
»Piłkarz« w gwarze szkolnej oznacza człowieka wyrabiającego piłki do grania.
W miasteczku niema ani jednego sklepu, w którym możnaby kupić piłkę gotową. A ponieważ zapotrzebowań na tę rzecz jest bardzo wiele i każdy z niebieskich mundurków, których liczba do 350 dochodzi, prędzej-by się obył bez jedzenia, niż bez piłki, więc uczniowie własnym przemysłem i wła-