Strona:PL Walt Whitman.pdf/30

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

kolportowania swojej książki. Rozsyłał ją wszystkim wybitnym uczonym, krytykom, artystom, o jakich tylko usłyszał i, wreszcie, cel osiągnął. Ludzie nauki zainteresowali się dziełem Whitmana, ocenili je należycie i Whitman doczekał się prawdziwych, niesfałszowanych, gorących pochwał od najwybitniejszych ówczesnych osobistości.
Uczony Emerson w następujący sposób ocenił książkę Whitmana: „Mądrością ta książka przewyższyła wszystko, co dotychczas stworzyła Ameryka. Szczęśliwy jestem, że czytam tę książkę, albowiem wielka mądrość sprawia nam zawsze radość”.
Wszyscy jednozgodnie przyznawali, że to, co Whitman zawarł w swem dziele, jest tym ostatecznym celem, do którego zmierza ludzkość w nieustającym swym pochodzie w przyszłość.
Wielki artysta i filozof rosyjski Lew Tołstoj napisał do Whitmana: „Pan wyrzekłeś słowo, które u samego Boga było na ustach“.
To słowo, które tak uszczęśliwiło współczesnych uczonych i artystów było to potężne i uwielbiane słowo: demokracja! Uszczęśliwiło ich nie to, że pojawił się piewca demokracji, bo takich wielu było, lecz ich porwał potężny, olbrzymi rozmach