Strona:PL Waleria Marrené-Nemezys 137.jpeg

że to najwyższy szczyt indywidualnego szczęścia; że wówczas tylko człowiek stać się może tém czém być powinien, prawdziwie dobrym i użytecznym. Ale do téj duchowéj spółki potrzeba czegóś więcéj, niż wszystkie światowe przymioty, któremi tak hojnie obdarzonym jest hrabia Gaston; trzeba umiéć zapomniéć że się je posiada i patrzyć nie na pozory, lecz na istotę rzeczy, a tego rodzaju ludziom przychodzi to trudno bardzo. Doprawdy, szczęśliwą jestem, że synowie moi nie wzrosną wśród tego łatwego życia blichtru, świecideł, konwenansów, że nauczą się z potrzeby trzeźwemi oczyma patrzyć w rzeczywistość, rzecz każdą nazwać po imieniu i pytać się o jéj wartość nie utartych formułek, ale własnego sądu i własnego sumienia.
 Mówiła to, a raczéj chciała mówić, spokojnie, lecz unosiły ją myśli i ze słów jéj tryskały przekonania, okupione może męczeństwem życia.
 — Świat posiada straszną rozkładową władzę, dodała po chwili milczenia. Wszystko co go się dotknie, porywa w oczarowane koło swoje. Lękam się ludzi co wnoszą w ciche życie moje brudne pierwiastki, któremi mimowoli nasiąkli.
 W tych słowach był wyrzut dla mnie. Zrozumiałem go i schyliłem głowę pod uczuciem swojéj winy. Uczucie to zwiększało się jeszcze obecnością Gustawa. On słuchał także całéj téj rozmowy. Da-