Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 383.jpeg

 — Tak — wyrzekła spuszczając oczy — on wziął wszystko na swoją głowę.
 — A czy wiesz pani co cię czeka, jeśli skargi swej dowodami poprzeć nie potrafisz, a ciekawym jakie macie dowody?
 Wdowa milczała; coś ostrzegało ją, by nie wypowiadać tajemnic całej sprawy; a on zachęcony tem mówił dalej:
 — Nie macie dowodów, bo żadnych być nie może; gdyby było inaczej, ja sam byłbym tego dochodził. Cóż ztąd wypadnie, przegrasz pani proces z pewnością, a Herkner będzie miał prawo zapozwać cię o oszczerstwo, osadzić w więzieniu; znam go on tego nie daruje.
 — Boże, Boże! — zawołała przestraszona kobieta, nie wiedząc komu ufać i czego się lękać.
 — Widzisz pani — mówił dalej Horyłło korzystając z widocznej przewagi, na jak straszne następstwa narażasz się lekkomyślnie, rzucając się w ręce nieznanych ludzi, i nie słuchając tych którym ufać powinnaś.
 Pan Leonard mówił to z dumą obrażonej cnoty, przygniatając niejako Skalskę słusznem oburzeniem.