Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 217.jpeg

 — I widziałaś je sama — powtórzyła Ksawera podnosząc się na wpół.
 — Widziałam.
 — Mój Boże! żebym ja chociaż wiedzieć mogła co się w nich zawiera.
 — Masz też sobie czem głowę zaprzątać — ofuknęła ją starsza — ot myślałabyś lepiej o potrzebniejszych rzeczach.
 — A cóż jest potrzebniejszego?
 — Wszystko — odparła nieco zakłopotana tem doraźnem pytaniem Hortensya.
 — Ale cóż przecie?
 — Lepiejbyś sobie przerobiła suknię, bo wcale nie modnie wygląda.
 — A cóż mi to szkodzi, czy mam tak czy inaczej skrojoną sukienkę, mnie to wszystko jedno.
 — To źle, jak będziesz brzydko wyglądać nikomu się nie podobasz, i zostaniesz starą panną.
 — Albo to jedna panna się stroi i dla tego za mąż nie idzie, i cóż ci z tego przyszło żeś sobie przerobiła tunikę, czy kto przyszedł się zaraz o ciebie oświadczyć.
 Hortensya zarumieniła się jak piwonia.