Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 215.jpeg

 — Może to jej brat?
 — Właśnie odgadłaś, bracia tak u sióstr nie przesiadują, a on tu co dzień przychodzi, czasem nawet i po dwa razy, nie prawdaż Mamo?
 Pani Skalska zajęta krzątaniem się około biednego gospodarstwa, miała daleko mniej wolnego czasu od córek, i nie zauważyła wcale tego faktu, więc go potwierdzić nie mogła, przypadek zdarzył iż dotąd nie widziała nawet Konrada, przechodzącego koło jej okien.
 — Żeby ta pani chociaż ładną była — mówiła niezrażona Hortensya — ale gdzie tam.
 — Cóż cię ta pani obchodzi, moja Horciu — pytała siostra.
 — Ciebie bo znowu nie obchodzi nic wcale, myślisz tylko o niebieskich migdałach, o kwiatach, ptakach albo o książkach.
 Na szydercze wspomnienie marzeń swoich, Ksawera westchnęła.
 — Otóż — mówiła dalej starsza — ta pani ma nie tylko kwiaty ale i książki chociaż jest tak biedną że nie ma służącej, sama sobie nosi wodę i jeść gotuje.
 — A zkądże ty to wiesz?