Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 187.jpeg

bywasz u Skalskiej na Chłodnej ulicy i zajmujesz się jej sprawą dla pięknych oczów panny Hortensyi.
 — Nie znam wcale panny Hortensyi — odparł niechętnie Konrad.
 — Mogłem się tego domyślać, pan nawet nie wiesz może iż pani Skalska mieszka w tym domu, chociaż codzień przechodzisz koło jej okien.
 Strzygalski rzucił te słowa nawiasem patrząc z pod oka na młodego adwokata, jakby chciał się przekonać czy domysły wypowiedziane w tej chwili były trafne.
 — To wcale do interesu nie należy.
 — Ma pan słuszność — odparł pokornie Strzygalski — ot wyrwało mi się niechcący, niech pan adwokat daruje.
 I wyrzekłszy te słowa osobliwy człowieczek wcisnął się w tłum i zniknął z oczów Konrada.
 Ten popatrzył za nim przez chwilę wzburzony jeszcze i gniewny, wkrótce jednak wzruszył ramionami, jakby przekonywał samego siebie iż gniew jego był daremny, potem prędkim krokiem wyszedł z sądowego gmachu i skierował się przez plac Bankowy na Chłodną ulicę.