Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 014.jpeg

 — Ależ — wybuchnęła kobieta — ja nic nie umiem objaśnić, ja właśnie chciałam zapytać pana, poradzić się bo czy być może ażebym została z dwojgiem dzieci prawie w nędzy?
 — W nędzy! nie rozumiemy się zapewne, mąż pani sprzedał na kilka miesięcy przed śmiercią znaczny majątek.
 — Tak jest.
 — Wziął za niego przeszło pięć kroć sto tysięcy listami zastawnemi, wszak prawda? byłem wówczas jeszcze dependentem u mecenasa X.
 — Sprzedał majątek korzystnie, to wiem, bo słyszałam jak wspominał o tem, ale ilość więtych pieniędzy jest mi zupełnie niewiadoma, nie mieszałam się nigdy do jego interesów zajęta domem i dziećmi. A potem mąż w chorobie od razu stracił przytomność. Umarł na tyfus.
 Pani Skalska nie była w stanie skupić myśli do tyla by nie zbaczać od przedmiotu narady, do rzeczy leżących jej może więcej jeszcze na sercu. Co chwila zwracała się od interesów do szczegółów choroby i śmierci męża. Prawnik starał się na próżno ułożyć w pewien ład jej zwierzenia.
 — Cóż się stało z temi pieniędzmi? — spytał znowu po chwili.