Strona:PL Waleria Marrené-January tom I 058.jpeg

 — Bynajmniej; śmiał się, przerzucając „Hasło“ i krytykował je ostro.
 Karol poczerwieniał.
 — O! już to on krytykować umie!
 — Ale czy wiesz, co głoszą jego przyjaciele? — spytał Emil, zniżając głos.
 — Cóż takiego?
 — Oto, że January ma w kieszeni koncesyę na pismo, że chce na własną rękę założyć dziennik.
 Karol aż podskoczył na fotelu, z czerwonego zrobił się nagle blady, w końcu zerwał się z miejsca.
 — Tegoby tylko brakowało! — zawołał, załamując ręce.
 Pomiędzy współpracownikami a redaktorem, przy najlepszej nawet harmonii, istnieje pewien antagonizm, spowodowany sprzecznością interesów. Interesem redaktora jest, by pism było jak najmniej; współpracowników, by wychodziło ich najwięcej. Emil więc zapewne nie w zupełności podzielał rozpacz Karola.
 — I on na seryo myśli o założeniu dziennika? — zapytał ten ostatni zmienionym głosem.
 — Co January myśli, tego nigdy wiedzieć nie można; tak mówi przynajmniej.
 Wyraz niechęci odmalował się wyraźnie na twarzy Karola.
 — Nieznośny człowiek! — wyrzekł przez zęby. — Nie może w spokoju zostawić żadnej idei, żadnego problematu. Nie mogę przecież pozwolić, by burzycielskie teorye swoje rozpościerał bez kontroli w łamach „Hasła“. To byłoby ze szkodą społeczeństwa.
 — W takim razie rozpościerać je będzie we własnym dzienniku i dziennik ten odbierze „Hasłu“ i tę trochę prenumeratorów, jaką posiada.