Strona:PL Wacław Nałkowski-Jednostka i ogół 055.jpeg

optymisty, mógłby dać powód do zarzutów logicznych, gdyby nie rozbrajał swym wysokim komizmem.
 W ogóle wiele miejsc w artykule p. L. jest czemś pośredniem między farsą humorystyczną, a dydaktycznym zbiorem przykładów na nielogiczności. Ilustrują to szczególniej rady, jak należy płodzić i hodować optymistów.
 I tak: p. L. radzi, aby kawalerowie żenili się jedynie w tym celu, t. j. dla płodzenia optymistów, a nie dla swego upodobanie, więc — nie z takiemi panienkami, które zapomocą gorsetów zamieniają swąkrew na wodę i starają się działać na zmysły mężczyzn (jakto za pomocą „wody“?), jeno z takiemi tylko, które się wykazały umiejętnością wychowania dzieci.
 Ależ, panienka, któraby chciała posiąść rzeczywiście sztukę wychowania dzieci, musiałaby nietylko studyować filozofię, psycholoigię, etykę, pedagogikę, hygienę, ale i nauczyć się stosować to wszystko w praktyce (co jak obaczymy niżej, jest wielką różnicą). Tym sposobem kawaler musiałby czekać zbyt długo na ukończenie tych studyów, co znów wobec wymaganej przez p. L. tak zwanej czystości, w sensie Björnstjern Björnsona, naraziłoby go na wiele niedogodności, sen niespokojny, a może i na uciekanie się do self helpu w sensie nie Smilesa. Powtóre, zupełnie inne kwalifikacye są potrzebne do rodzenia dzieci, a inne do ich wychowywania i nieraz jedne przeszkadzają drugim. — Potrzecie wreszcie, znajomość wychowania dzieci najczęściej nie ma dla rodziców żadnej prawie wartości praktycznej, gdyż żelazne prawo zarobkowe nie pozostawia czasu na