Ta strona została uwierzytelniona.
90
TOBIE, PODHALE...
Tobie chwała, Podhale,
Które w sobie masz ten czar nakaźny,
Iż niewolisz serca ludzi z dolin,
Cóż dopiero dusze synów głaźnych!
Kraju dziwny, w kształt orli statrzały, 5
Żywo oczom zjawiony z eposu —
Gdzie legendą w niebo pną się skały,
Ludzie prości mienią się w herosów.
Zbocza twoje jeszcze dziś zadźwiękną
Dawną nutą zginionej ślebody — 10
W tobie żyje dar niebiosów: piękno
I dar dziwnej na ludzi urody.
Gdzież się mogli zdarzyć, jak nie tutaj,
Na tych halach o słonecznym licu,
Tacy Gwiżdże, Zachemscy, Jedlicze, 15
Takie wdałe postaci Galiców!
—————————
Tobie chwała, Podhale,
Na wyjątki urodzajna ziemio,