Strona:PL Władysław Orkan-Poezje Zebrane tom 2.pdf/349

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
349
MYŚL

Myśl, jakby piorun, z ziemi ku Niebu wystrzela,
Rozświetla chwilą błękit w lotnym pędzie,
A skoro dojrzy błękitów krawędzie,
W skrzydlatą postać się przeaniela...

I ku granicom, co sny rozdziela,        5
Mknie niby pieśń, w światy łabędzie —
To się wzniesie — to przysiędzie —
To się w słońca blask ubiela...

Słabnie w słońcu — cieleśni,
Odduchawia lot harny,        10
A nim światło zginie —

Ona wcześniej
W mgle się czarnej
Rozpłynie...