Ta strona została uwierzytelniona.
291
ZIMOWA NOC KSIĘŻYCA
I
O czarodziejska nocy księżycowa!
Do marzeń duszę porywasz jak w sieci...
I obłąkana myśl ku tobie leci,
Szczęściem się poi, a cierpienia chowa.
Na srebrzystym tle śniegu — jasność dniowa 5
Krystalicznymi powabami świeci...
Cisza... w podziwie słowo nie uleci,
Za prozaiczną wydaje się mowa!
Milczeniem — człowiek wielbi boskie cudy,
Myślą podziwia zaziemskie ułudy — 10
Baśń czarodziejska — noc ta srebrnolica.
Księga otwarta: gwiazdy, twarz księżyca
I szata śnieżna — w brylanty strojona... —
Niech czyta dusza — i w tej bajce kona...
