Cieszcie się, władcy! Ucztujcie z hałasem —
Użyjcie chwilą — prześnijcie, bo z czasem
Przy uczcie zabrzmi nasz burzący śpiew!
Struje zabawę — odbierze apetyt —
Dźwiękiem zapowie — że dla was już przesyt — 5
Echem piekielnym w żyłach zmrozi krew!
My ciałem karły — lecz duchem olbrzymy!
Myślą — z przyszłości rozsłaniamy dymy —
Słyszymy lepiej przepowiednię burz!...
Gdy świat w piekielnym zatopi się szale — 10
Wy drżeć będziecie na swym piedestale —
A my z posągów ścierać będziem kurz!...
Więc dalej! huczno bawcie się i gwarnie —
Pójcie słodyczą wesołą swą psiarnię —
Uczt nie zamąci — dziś spokojny wróg!... 15
Lecz wiedzcie, „wielcy“, że zgon wasz już bliski!
Dziś was nie ranią — niesilne pociski —
Lecz przyszłość nasza!... i za nami Bóg!...
