Ta strona została uwierzytelniona.
Oto jestem jak pielgrzym, który szedł do Grodu,
Do tego... świętego miejsca cudu...
Przez wszystkie trudy i cierpienia,
Z wizją świętą przed oczyma...
I obaczył nareszcie, że Grodu onego nie ma... 5
Mamże iść nazad i szukać swoich śladów?
Dalej!... Gdy nic już nie woła i nie czeka —
Jedynie pustka przed oczyma —
Z tą samą upartością naprzód!...
— Oto siła człowieka. 10
