Ta strona została uwierzytelniona.
KOCHAM!
Sonet
Kocham to jasne słonko, co ku ziemi leci
Milijardów gwiazd ogniem w brylantach zaklętym.
Kocham światło! co skarbem jest przez ducha wziętym
Niebiosom — i na wieczny żywot — niebem świeci.
Kocham wszystko stworzone, naiwnie, jak dzieci... 5
I to, co widzę, i to, co jest niepojętym —
Wszystko mi bliskim sercu i drogim, i świętym...
Tak musieli miłować pierwotni poeci...
Cała ziemia — w mistyczne rozkwitnięta kwiaty
Łąka —: co na nią spojrzysz, to żywot, to perła... 10
To wszystko miłowane duszą siostry, braty...
Kocham i czczę, i wielbię, i jestem jak w niebie,
I nie chcę serca władzy pomieniać na berła!...
Kocham świat cały — odkąd ukochałem Ciebie!...
13. II. [18]98
