Strona:PL Władysław Orkan-Komornicy 041.jpeg

swój zagon, to ci sie tak odpłaci! Słyszeliście, co mi odpowiadała: że mnie prosi!... Zjesz ty dyabła bezemnie, krotny dziadu! Padam jej: Przyślijże mi Józka do roboty... »Nie! Zapłać pierwej, to przyślę!...« O, czekajże se ty! To, myślę, na moim gruncie siedzisz, a nie pomożesz, nie poślesz do roboty? Zjesz ty kopę dyabłów, jak nie więcy... Ja najemnika upytam i zrobi mi, a bez ciebie sie pieknie obejdę... Tak wej. Przyjmij dziadów na komorę, toby wnet tobą rządzili... O ho, ho, ho. Pomaluśku!...
 Wygadał się, wygadał, posiedział na chwilę przy chłopach i jankor go opuścił. Tak zawdy. Pierwsza złość musiała się końcem na kim skrupić, potem był już chłop walny i do rzeczy.
 — Kto hań to rznie? — spytał Sobka.
 — Satrowie...
 — Dużo mają?
 — Pięć kóp desek.
 — Ehm... — liczył po cichu. — Cztery centy od deski... Do młyna nikt nie przyniósł?
 — Nikt...
 — Ta ku zimie, to się tu posypią...
 — Któż wie...
 — Co ta robicie w chałupie? — spytał Błażek starego.
 — Nic nie robię. Schodzi tak zawdy... cosi...
 Patrzał na Jaśka i myślał cicho: »Dumaj! choćby do sądnego dnia...«