Strona:PL Verne - Czarne Indye.pdf/187

— 179 —

pomarli, dlaczegóżby Nella z tego jeszcze ta­jemnicę robiła.
 Jednakże James Starr koniecznie chciał dojść prawdy. Przeczuwał, że losy nowej ko­palni od tego zależą.
 Przedsięwzięto znowu wszelkie środki ostro­żności. Władza została uprzedzoną. Ajenci za­jęli pokryjomu ruiny zamku Dundonald. Hen­ryk sam ukrywał się przez kilka nocy wśród krzaków pokrywających pagórek. Próżna praca. Nic nie odkryto. Żadna istota żywa nie poja­wiła się przy otworze.
 Zdecydowano się przeto na jedno, a mia­nowicie, że złoczyńcy musieli ostatecznie opu­ścić Nową Aberfoyle, i że Nellę musieli uwa­żać za umarłą w tym szybie, gdzie ją po­rzucili.
 Przed poszukiwaniami, kopalnia mogła im służyć za schronienie bezpieczne, ukryte przed okiem ludzkiem.
 Ale odtąd okoliczności się zmieniły. Schro­nienie stawało się niebezpiecznem. Można się więc było spodziewać, że na przyszłość nie groziło żadne niebezpieczeństwo.
 James Starr jednakże uspokojonym nie był. Henryk również mawiał często do siebie:
 — Nella musiała być wmięszaną w tę całą sprawę. Gdyby się już nie miała czego oba­wiać, dlaczegóżby milczała? Ani wątpić, że się